17-01-12
Lieve allemaal,

op het moment dat ik dit eerste stukje van mij blog schrijf, zitten we op airport Santiago de Chile. De omgeving is erg mooi, links zie ikkilometers hogebergen en als ik naar rechts kijk, zie ik een grote zand vlakte. Het is wel een klein luchthaventje waar we 4 uur moeten wachten op onze volgende vlucht naar Cordoba. En wat doe je in die 4 uur? Juist, met wifi en een wachtwoord van een chileen facebooken en mailen op de laptop van Annemarie, die overigens al na 1.5 uur leeg was. Dat is de reden dat ik nu aan mijn blog begonnen ben. De reis gaat tot nu toe erg snel! Het afscheid op Schiphol was natuurlijk wel even minder leuk, maar zodra we door de douane waren wilden we het liefst GAAAN. De vlucht Amsterdam - Madrid vloog letterlijk om, vervolgens de vlucht Madrid - Chili was 13 uur. Maar het eten was oke en we hebben ons prima vermaakt.
Nu we op dit verlaten luchthaventje zitten denk ik voor het eerst weer aan thuis. Ik zit hier met een vreselijk vieze, verwaterde, icecoffee van een donut-bar in mijn hand omdat ik bij de starbucks niet kon betalen met maestro. En voor dat ik daar achter kwam was ik sowieso al 10 minuten verder omdat ze hier net zo slecht engels spreken als ik. Dus dat gaat in Nederland toch allemaal net iets makkelijk. Gelukkig beginnen we over een weekje met onze curus Spaans, en met mijn gevoel voor talen moet dat meer dan goed komen! Onze gate gaat open dus ik stop weer, op naar Cordoba!

18-01-12

Het is nu 20:10 lokale tijd, 4 uurtjes vroeger dan bij jullie. Ik zit nu in ons slaap kamertje. Een erg gezellig kamertje, ook al staat er niet veel in; twee bedden met dunne matrassen, een tafel en een grote kast. (deze hele flat lijkt overigenseen grote kast. Overal in de muur zitten kleine deurtjes, kastjes dus.) Inmiddels ligt de hele kamer vol met onze uitgepakte bagage wat we allemaal nog een plek moeten geven. Ik zit te wachten tot we gaan eten, dat doen ze hier tussen 21:00 en 22:00. Gister hebben we zelf gemaakte pizza op van Florencia. ( de dochter van Alicia Fernandez, de vrouw bij wie we te gast zijn) Zij woont nog thuis omdat ze Engels studeert in deze studentenstad, ze wil tolk worden. Ze kan het alleen nog niet zo heel goed, en haar moeder spreekt alleen Spaans. Communicatie is dus nog best lastig.
Vandaag hebben we de stad verkend samen met Roman, dat is onze 'coach' van Projects Abroad. Hij is 27 jaar en spreekt gelukkig wel goed Engels. Er was ook een andere vrijwillger bij, een meisje uit de USA. Was erg mooi en leuk om te doen! De mensen hier zijn wel een beetje raar. Als wij op ons beste spaans HOLA zeggen krijg je of, geen reactie, of een verwarde blik, of gefluit van bruine gladde Argentijnen te horen. Verder ben ik hier niet klein! Ik heb hier een gemiddelde lengte. De temperatuur is hier warm, +/- 30 graden. Maar dat schijnt nog niets te zijn voor de tijd van het jaar.. Dit maakt wel dat we niet heel lang slapen, zijn 's ochtends meestal al vroeg wakker door de warmte en het licht.
We worden als het goed isover een paar minutenopgehaald om naar het kantoor te gaan van Projects, zodat we onze spaanscursus in orde kunnen maken, dus het wordt hoog tijd om te stoppen!

19-01-12

Vandaag zijn we voor het eerst naar ons project geweest! We hadden ons opgegeven voor het weeshuis, maar aangezien het momenteel zomervakantie hier is, is ook dat weeshuis dicht. Daarom gaan we de aankomende twee weken helpen in een summer school. Onze werktijden zijn dan van 16:00-19:30. Dit lijkt niet lang, maar als we om 16:00 bij de school moeten zijn moeten we al om 14:00 gaan lopen naar de bus. Vervolgens duurt de bus reis 40 minuten, omdat de school in een arme buitenwijk ligt. Dit was wel een beetje schokkend om te zien, we dachten dat de stad en ons huis al aardig primitief waren, maar daar zijn ze pas arm! En op elke hoek van de straat ligt een zwerf hond, toen we die voor het eerst zagen dachten we dat ie dood was.. heel zielig om te zien en toch zijn we stiekem blij dat we de rabies prik hebben, thanks mum. De kinders zijn wel echt heel schattig, allemaal chica's(meisjes) en chico's(jongens)tussen de 5 en 12 jaar. Maar sommigen nemen ook broers en zusjes mee, dus er waren volgens mij ook nog jongere kinderen bij. Het was nog wel een beetje lastig om spelletjes met ze te doen, aangezien mijn spaans nog niet beister goed is. Ik ken om precies te zijn al8 woorden; hola, si, no, chica, chico,pollo (kip haha), salud (proost), mio (de mijne). Naast spelletjes doen, krijgen de oudste ook les bv. Engels. En aan het eind van de dag mogen ze zwemmen in een zwembadje in het midden van de school. Dat vonden ze zo leuk dat vervolgens de hele aula vol met water lag, dat was weer minder leuk omdat dat natuurlijk ook weer opgeruimd moest worden. We waren uit eindelijk om 20:30 weer thuis in ons gastgezin. Wel is waar met een beetje een zwaar hoofd, maar dat komt denk ik ook door het slaapgebrek dat ik nog steeds heb. Veder hebben we vandaag ook onze eerste Peso's uitgegeven in een supermarkt aan een zak chips en een fles wannabe sprite. Toen we namelijk na onze drukke middag vol met argentijnse kindjes uit de bus stapte, viel ik bijna om van de dorst en mijn maag had echt heeeel snel iets zouts nodig. We hadden namelijk voor het laatst gegeten met de lunch om 13:00. We zijn er vandaag ook achter gekomen dat ze hier tussen de middag warm eten, (vandaag stond er pasta met tomaten en broccoli op het menu) en savonds dus wat minder. Goed, tijd om een paracetamol en een koude douche!

Hasta la vista, tot over 5 maanden -6 dagen :)